Euskera eta literatura dbh-3
Clasificado en Otras materias
Escrito el en 
vasco con un tamaño de 6,61 KB
Aliterazioa: hitzen multzoan hots bera edo antzekoak errepikatzean datza. Onomatopeya: naturako eta inguruko soinuak imitatzen dituen hitza edi hitz taldea da. Paranomasia edo htz jokoa: oso antzeko hitzak elkarrengandik hurbil ipimtzena. Palindromoa: ezkerretik eskuinera eta eskuinetik ezkerrera berdin irakur daitekeen hitzari edo esaldiari esaten zaio. Sirrilikandentzia: bi bertso lerro edo gehiago atzizki berberarekin amaitzea. Tautograma: testuko hitz guztiak letra berrakin hasteari esaten zaio. Anagrama: hitz bateko letrak nahastu eta beste hurrenkera batean jarrita sortzen den hitza da. Hiperbatona: esaldiaren hitzen ordena logikoa aldatzean datza. Asindetona: juntagailuak eta lokailuak ezabatzea da. Polisindetona: asindetonaren kontrako baliabidea da. Anafora: lerro hasieran hitz bat edo batzuk errepikatzean datza. Epanadiplosia: esaldi edo bertso lerro baten hasieran eta amaieran eta hurrengoaren hasieran errepikatzeari deritzo. Kateaketa: lerro bateko azken hitza hurrengoaren hasieran errepikatzeari deritzo, baina kasu honetan errepikapena bi ideia lotzeko egiten da. Elipsia: esaldiaren hitz bat edo batzuk ezabatzeari deritzo, ulermena oztopatu gabe. Irakurlearen partaidetza beharrezko bihurtzen da poema ulertu ahal izateko. Paralelismoa: Sintaxi egitura bera errepikatzean datza. Kiasmoa edo antitesia: Perpausen baten bi osagai hurrengo esaldian alderantziz erlazionatzea. Konparazioa: bi elementu aldaratzean datza, haien arteko anrzekotasuna agerian uzteko. Lptura elementuak baliatzen dira: baino,-ago, beste,adina,lain,bezain,bezain beste, bezala,era,legez,antzera,gisa... Metafora: Elementu erreal bat elementu irudikatu batekin identifikatzea da. Bi metafora berarazten dira: -metafora ez puruetan bai elementu erreala, bai irakukatua aipatzen dira: zure begietako diamanteak nire bidea argitzen dute,. -metafora puruetan elementu irudikatua soilik aipatzen da, erreala utzita: zure diamanteek nire bidea argitzen dute. Metonimia: kontzeptu bat adierazteko hitz zehatza erabili beharrean, nolabaiteko lotura duen beste hitz bat erabiltzean datza.-Lotura horiek hiru motatakoak izan daiteke: -Zati osotasuna.-Tresna erabiltzea.-Edukitzailea-edukizkoa,-Egilea obra.-Produktua-jatorria. Pertsonifikazioak: izaki bizigabeei edota ez arrazionalei gizakien ezaugarriak ematean datza. Sinestesia: Zentzumen bati dagokion ezaugarria beste zentzumen bateko osagai bati lotzea. Hiperbolea: egoerak edo ezaugarriak neurri gabe puztea, handitzea edo gutxitzea. Antitesia: aurkako esanahia duten ideiak zein perpausak elkatzeari deritzo. Paradoxa: Itxuraz zentzugabeak diren edo kontraesana adierazten duten ideiak lortzean datza. Ironia: Pentsatzen denaren kontrakoa esatea da. Galdera erretorikoa: Erantzunik espero ez duen galdera enfatikoa da. Erantzuna jakintzat ematea da.
Aliterazioa: hitzen multzoan hots bera edo antzekoak errepikatzean datza. Onomatopeya: naturako eta inguruko soinuak imitatzen dituen hitza edi hitz taldea da. Paranomasia edo htz jokoa: oso antzeko hitzak elkarrengandik hurbil ipimtzena. Palindromoa: ezkerretik eskuinera eta eskuinetik ezkerrera berdin irakur daitekeen hitzari edo esaldiari esaten zaio. Sirrilikandentzia: bi bertso lerro edo gehiago atzizki berberarekin amaitzea. Tautograma: testuko hitz guztiak letra berrakin hasteari esaten zaio. Anagrama: hitz bateko letrak nahastu eta beste hurrenkera batean jarrita sortzen den hitza da. Hiperbatona: esaldiaren hitzen ordena logikoa aldatzean datza. Asindetona: juntagailuak eta lokailuak ezabatzea da. Polisindetona: asindetonaren kontrako baliabidea da. Anafora: lerro hasieran hitz bat edo batzuk errepikatzean datza. Epanadiplosia: esaldi edo bertso lerro baten hasieran eta amaieran eta hurrengoaren hasieran errepikatzeari deritzo. Kateaketa: lerro bateko azken hitza hurrengoaren hasieran errepikatzeari deritzo, baina kasu honetan errepikapena bi ideia lotzeko egiten da. Elipsia: esaldiaren hitz bat edo batzuk ezabatzeari deritzo, ulermena oztopatu gabe. Irakurlearen partaidetza beharrezko bihurtzen da poema ulertu ahal izateko. Paralelismoa: Sintaxi egitura bera errepikatzean datza. Kiasmoa edo antitesia: Perpausen baten bi osagai hurrengo esaldian alderantziz erlazionatzea. Konparazioa: bi elementu aldaratzean datza, haien arteko anrzekotasuna agerian uzteko. Lptura elementuak baliatzen dira: baino,-ago, beste,adina,lain,bezain,bezain beste, bezala,era,legez,antzera,gisa... Metafora: Elementu erreal bat elementu irudikatu batekin identifikatzea da. Bi metafora berarazten dira: -metafora ez puruetan bai elementu erreala, bai irakukatua aipatzen dira: zure begietako diamanteak nire bidea argitzen dute,. -metafora puruetan elementu irudikatua soilik aipatzen da, erreala utzita: zure diamanteek nire bidea argitzen dute. Metonimia: kontzeptu bat adierazteko hitz zehatza erabili beharrean, nolabaiteko lotura duen beste hitz bat erabiltzean datza.-Lotura horiek hiru motatakoak izan daiteke: -Zati osotasuna.-Tresna erabiltzea.-Edukitzailea-edukizkoa,-Egilea obra.-Produktua-jatorria. Pertsonifikazioak: izaki bizigabeei edota ez arrazionalei gizakien ezaugarriak ematean datza. Sinestesia: Zentzumen bati dagokion ezaugarria beste zentzumen bateko osagai bati lotzea. Hiperbolea: egoerak edo ezaugarriak neurri gabe puztea, handitzea edo gutxitzea. Antitesia: aurkako esanahia duten ideiak zein perpausak elkatzeari deritzo. Paradoxa: Itxuraz zentzugabeak diren edo kontraesana adierazten duten ideiak lortzean datza. Ironia: Pentsatzen denaren kontrakoa esatea da. Galdera erretorikoa: Erantzunik espero ez duen galdera enfatikoa da. Erantzuna jakintzat ematea da.
Aliterazioa: hitzen multzoan hots bera edo antzekoak errepikatzean datza. Onomatopeya: naturako eta inguruko soinuak imitatzen dituen hitza edi hitz taldea da. Paranomasia edo htz jokoa: oso antzeko hitzak elkarrengandik hurbil ipimtzena. Palindromoa: ezkerretik eskuinera eta eskuinetik ezkerrera berdin irakur daitekeen hitzari edo esaldiari esaten zaio. Sirrilikandentzia: bi bertso lerro edo gehiago atzizki berberarekin amaitzea. Tautograma: testuko hitz guztiak letra berrakin hasteari esaten zaio. Anagrama: hitz bateko letrak nahastu eta beste hurrenkera batean jarrita sortzen den hitza da. Hiperbatona: esaldiaren hitzen ordena logikoa aldatzean datza. Asindetona: juntagailuak eta lokailuak ezabatzea da. Polisindetona: asindetonaren kontrako baliabidea da. Anafora: lerro hasieran hitz bat edo batzuk errepikatzean datza. Epanadiplosia: esaldi edo bertso lerro baten hasieran eta amaieran eta hurrengoaren hasieran errepikatzeari deritzo. Kateaketa: lerro bateko azken hitza hurrengoaren hasieran errepikatzeari deritzo, baina kasu honetan errepikapena bi ideia lotzeko egiten da. Elipsia: esaldiaren hitz bat edo batzuk ezabatzeari deritzo, ulermena oztopatu gabe. Irakurlearen partaidetza beharrezko bihurtzen da poema ulertu ahal izateko. Paralelismoa: Sintaxi egitura bera errepikatzean datza. Kiasmoa edo antitesia: Perpausen baten bi osagai hurrengo esaldian alderantziz erlazionatzea. Konparazioa: bi elementu aldaratzean datza, haien arteko anrzekotasuna agerian uzteko. Lptura elementuak baliatzen dira: baino,-ago, beste,adina,lain,bezain,bezain beste, bezala,era,legez,antzera,gisa... Metafora: Elementu erreal bat elementu irudikatu batekin identifikatzea da. Bi metafora berarazten dira: -metafora ez puruetan bai elementu erreala, bai irakukatua aipatzen dira: zure begietako diamanteak nire bidea argitzen dute,. -metafora puruetan elementu irudikatua soilik aipatzen da, erreala utzita: zure diamanteek nire bidea argitzen dute. Metonimia: kontzeptu bat adierazteko hitz zehatza erabili beharrean, nolabaiteko lotura duen beste hitz bat erabiltzean datza.-Lotura horiek hiru motatakoak izan daiteke: -Zati osotasuna.-Tresna erabiltzea.-Edukitzailea-edukizkoa,-Egilea obra.-Produktua-jatorria. Pertsonifikazioak: izaki bizigabeei edota ez arrazionalei gizakien ezaugarriak ematean datza. Sinestesia: Zentzumen bati dagokion ezaugarria beste zentzumen bateko osagai bati lotzea. Hiperbolea: egoerak edo ezaugarriak neurri gabe puztea, handitzea edo gutxitzea. Antitesia: aurkako esanahia duten ideiak zein perpausak elkatzeari deritzo. Paradoxa: Itxuraz zentzugabeak diren edo kontraesana adierazten duten ideiak lortzean datza. Ironia: Pentsatzen denaren kontrakoa esatea da. Galdera erretorikoa: Erantzunik espero ez duen galdera enfatikoa da. Erantzuna jakintzat ematea da.