Evolución del Teatro Gallego en el Siglo XX

teatro 1º 1/3 sXX. Pode divirse en 4 etapas: 1.O t. Rexional dos precedentes das Irmand: falta d actores, escaso prestixio social do idioma. Crearon a Escolá Rexional de Declamación. Representáronse obras como A ponte d Lugrís Freire. Contido social, case revolucionario. Intentos falidos d reorganizar a Escolá. As representación eran breves, sen complicacións, cn temas cmo as reivindicacións agraristas, a explotación dos campesiños e algún idilio amoroso. Había 2 tipos d obras: d autores costumistas e d autores q continuaron cos temas sociais. 2.O t. Das Irmand: creouse a Irmandade de Amigos da Fala no 1916. Dedicou moita atención ao teatro. Querían a recup da identidade do país a través da ideoloxía nacionalista no xénero dramático. Problemas: carencia d grupos, falta d apoio, ausencia d coleccións d lite dramática, desvalorización do gal nas clases medias, competencia do cine. Fundaron o Conservatorio Nazonal do Arte Galego e o seu princip impulsor foi Villar Ponte. Inaugurouse coa estrea da obra d Cabanillas A man de Santiña. Esta acabou cos tópicos da etapa anterior. Transmitía mensaxes n contra da emigr e a favor da fidalguía. Correntes e autores: ·c.Conservadora. San Luís Romero e Prado "Lameiro". ·c.Renovadora: Cabanillas (A man de Santiña, O Mariscal) e Villar Ponte (Tríptico teatral, O Mariscal (colab cn Cab)). -a posición intermedia: Cotarelo Valledor e Carré Alvarellos. 3.O t. Das vangardas: o princip autor foi Rafael Dieste. Este, seguindo a corriente simbolista, achegou o teatro ás artes plásticas. Todos os elementos da escenificación actúan como símbolos: a luz, o decorado... Escribiu 1 breve obra chamada O drama do cabalo de axedrez, xro a súa creación teatral d >relevancia é A fiestra valdeira. Pódese inserir no Realismo simbolista, pois o amb é o dunha vila mariñeirá na q acontece 1 hª verosímil.  4.O t. Da época Nós: elevaron o teat gal ás cotas +altas. Vinculados co nacionalismo. Se achegaron a mov modernistas como o simbolismo e o expresionismo. Todos os elem escénicos eran imp. Padeceron a censura do teat na dit de Primo. Castelao comezou a escribir Os vellos non deben de namorarse en 1931, rematouna n 1939 n NY e foi estreada n B.Aires n 1941. As liñas básicas da súa concepción teatral foron: o simbolismo, o humor, a trad cult gal e o protagonismo popular.  -Vicente Risco: O bufón d'El Reí: a súa única obra teat; mestura a lenda e a traxedia e reflexiona sobre a conduta humana. -Otero Pedrayo: ·A lagarada: reflicte o peq mundo da sociedade rural gal da época. ·O teatro de máscaras: é 1 conx d pezas creadas seguindo a tendencia simbolista e coa aspiración d1 teatro total dominado poolos aspectos plásticos e o aproveitamento do folclore.