Análise de "Cantares Gallegos" e "Follas Novas"

Cantares Gallegos

Publicación e Contexto

Publicada o 17 de maio de 1863 por Rosalía de Castro, Cantares Gallegos marca o inicio do Rexurdimento. Rosalía glosa cantares, refráns e ditos populares, intentando reproducir o espírito do pobo. A obra vai máis alá da simple revalorización romántica da cultura popular. Rosalía, marxinada por ser galega, muller e escritora, revela o seu compromiso con Galicia. Cantares Gallegos é clave para o reencontro coa identidade e a demostración do galego como lingua literaria. A autora canta a fermosura da terra, a dignidade do seu pobo e as inxustizas sufridas por Galicia, dándolle un carácter político.

Estrutura

Presenta unha estrutura circular, enmarcándose entre o primeiro e o último poema. Postos na boca dunha mociña gaiteira, á que a autora lle pide que cante en galego. Nos seguintes poemas, falan diversas persoas populares galegas, dándolle á obra un carácter inconfundiblemente galego. O libro remata cunha moza que se escusa polo seu mal cantar.

Temática

• Costumista: Vida cotiá, relatos míticos e vivencias dos personaxes populares.
• Amorosa: Queixas de namorados, mágoas e resentimentos.
• Social: Emigración, miseria, marxinación e temas de actualidade.
• Intimista: Visión pesimista do amor, a dor e a saúde.

Recursos Estilísticos e Métricos

Estilo sinxelo e eficaz, con recursos populares, moitas comparacións e poucas metáforas. Abundan os paralelismos, as anáforas, as repeticións e as antíteses.

Follas Novas

Publicación e Contexto

Publicada en 1880, Follas Novas ofrece un mundo poético diferente a Cantares Gallegos, introducíndose nun romanticismo filosófico e pesimista sobre a raza humana.

Estrutura

Intensa subxectividade expresiva, onde predominan o desconsolo e a soidade radical do ser humano. Concreción social ao final e, para rematar, unha combinación de ambos tipos.

Temática

• Intimista: Sentimentos de soidade e desamparo.
• Outros: Amor, odio, resentimento, vergoña, morte, saúde, visión social, emigración e inxustizas sociais.

Métrica e Recursos

Variedade e complexidade métrica, alternancia de versos longos e quebrados. Estilo sinxelo con poucos recursos expresivos, manexo habilidoso do símbolo.