A denuncia: concepto, obrigación e dereito

É un acto mediante o cal unha persoa física pon en coñecemento da Policía Xudicial, Ministerio Fiscal ou a Autoridade Xudicial a existencia de uns feitos co fin de que sexan obxecto de persecución penal.

La denuncia como obrigación

-La regla xeral, contida no art. 259 LECrim, é a que establece que toda persoa que presencia a comisión dun delito público está obrigada a súa denuncia, baixo o risco de sufrir se non o fai as sancións que o precepto determina.

-Esta obrigación está reforzada nos casos de quen ten coñecemento do delito por razón do seu cargo, profesión ou oficio (art.262), salvo aqueles a quen incumbe o deber de gardar o segredo profesional (art.263).

-Non están obrigados a denunciar polo contrario:

-Quen coñece do delito de forma indirecta, isto é, o que non presencia por el mesmo a súa perpetración, xa que o art. 264 en tales supostos non impón sanción algunha.

-Os impúberes e incapaces en xeral, os cales, non obstante, si están habilitados para denunciar aínda cando non lles alcance a referida obrigación (art.260).

-Aquellos suxeitos a quen se refire o art. 261 por razóns obvias de manter ou preservar as relacións familiares. Non obstante, e ao igual que no caso anterior, poderán desde logo, se así o desexan, deducir denuncias.

La denuncia como dereito

La denuncia constitúe un dereito en aquelas situacións en que os delitos cometidos son perseguibles só a instancia de parte, xa que neste caso, obviamente, e en tanto a mesma se erixe en requisito de procedibilidade, se fose obrigatoria, deixaría de ter sentido a propia división dos delitos nesa categoría.

Órganos receptores de denuncias

1.La Policía Xudicial

É o suposto máis frecuente e provoca a realización por parte da Policía Xudicial dos actos de investigación que son propios das súas competencias concluíndo coa conformación do atestado (art. 297). A denuncia poderá presentarse ante calquera dos funcionarios que integran os Corpos e Forzas de Seguridade do Estado

2.El Ministerio Fiscal

Igualmente a denuncia pode ser presentada ante o Ministerio Fiscal (arts. 259, 262 e 773.2 LECrim e 5 EOMF). En tales casos o MF terá as facultades previstas no art. 773.2 LECrim.

3.La Autoridade Xudicial

Pode facerse ante calquera Xulgado sexa este ou non competente no concreto caso. Por iso, se se presenta ante Xuíz incompetente, o mesmo deberá remitila ao competente (art. 307) unha vez realizadas as dilixencias urxentes e que sexan tendentes a evitar o perigo de desaparición de cousas ou persoas (arts. 307, 308, 498 e 499 LECrim).

Forma da denuncia

La LECrim é totalmente antiformalista en orde ao modo en que se ha de estruturar externamente a denuncia. A mesma pode ser tanto oral, canto escrita (art.265). En caso de ser oral haberá de ser posteriormente ratificada, a cuxo efecto a Autoridade que a reciba deberá transcribila por escrito. Se é escrita debe ser asinada polo seu autor (art.266). Se a denuncia se fai por medio de mandatario, este haberá de contar con poder especial ao efecto (art.265).

O único requisito que se esixe á denuncia é a identificación correcta do denunciante, así como que se transmita información acerca da comisión dun feito delituoso (arts. 267 e 268).