Servizo de nombrado DNS e DNS Intelixente

Servizo de nombrado DNS

As máquinas, ademais de teren direccións, teñen nomes, polo que podemos identificalas por un nome ademais dunha dirección IP. As consultas son habituais sobre UDP e sobre TCP (as que sexan moi grandes). Só hai un formato de mensaxes de estrutura binaria. Tipos de mensaxes: QUERY (consulta, para preguntar por un nome de dominio), UPDATE (cambiar zona de autoridade, actualizala, sen necesidade de tocar os ficheiros da zona, a través só do protocolo. Non adoita estar habilitado, dá certo risco), NOTIFY (servidor principal necesita realizar unha transferencia de zona cando esta se actualizou, polo que manda esta notificación aos servidores secundarios, onde dá o código de versión da zona modificada), IXFR (Transferencia de zona incremental respecto á versión que teño, mándame as actualizacións da que se acaba de incrementar). As solicitudes de transferencia de zona respecto aos secundarios tamén ocorren cando pasa o período que se indica na configuración da zona de autoridade. Polo tanto, temos dúas formas de facer unha transferencia de zona: periódica e mediante notificación. Non hai forma de ligar unha petición cunha resposta, non é un período orientado á conexión. · Campo de identificación: Para ligar respostas con preguntas, a mesma identificación para ambas. · Campo de parámetro: Con un vector con distintos códigos de control e uns contadores, que che din cantos campos dos de abaixo teñen algún valor e cantos valores teñen: Solicitudes, respostas, autoridade (resposta non autoritativa (non tes control sobre ela): indicas quen é a que ten a autoridade para facerlle directamente a petición), información adicional.

DNS Intelixente

GSLB: Sistema de reparto de carga global. Combina lóxica de servizo co uso dun servidor DNS. Hai dúas interaccións, unha co servizo DNS e outra co que estamos ofrecendo. A primeira é unha resolución de nome (DNS intelixente dá a IP que mellor se axuste ás características do cliente particularmente), o cliente nunha segunda interacción fai a petición correspondente ao servidor que sexa. · Políticas de balanceo: Random Server Selection, Round Robin, Static Weighted Distribution e Dynamic Weighted Distribution. · Problemas de consistencia de datos: En servidores parcialmente acoplados, se certos datos se gardan no server1 e, posteriormente, quere entrar na web e acceder aos seus datos e se lle manda ao server2, non estarán. Debería haber unha sincronización entre servidores. · Problemas coas sesións: Todas pasan polo mesmo servidor para que non se rompan as sesións.

Métodos

· OPTIONS: Petición de información sobre as opcións que soporta o servidor. Pódese indicar cun *. · GET: Descargar o ficheiro, que vai na URL da liña de petición. Se os datos da URL son un formulario de autenticación o usuario ve as súas claves e pode dar problemas. As peticións GET pódense potencialmente cachear. Tú buscas algo, gárdase a resposta nunha caché, devólvese a resposta, pero o usuario estaba buscando outra cousa diferente. Cando se necesitan varios recursos para poder mostrar unha páxina, solicítanse en peticións sucesivas. · HEAD: Idéntica ao GET só que a resposta non debe incluír o corpo da entidade (vén baleira sempre, só trae as cabeceiras). Usase para recuperar información sobre un recurso cando non se desexa descargar este (metadatos ou comprobación de enlaces). · POST: Pensada para que eu mande os datos a un servidor e que este compoña unha resposta. Unha petición de tipo POST non se pode cachear porque o di o estándar. Non por iso son máis seguras que o tipo GET, porque nunha captura de tráfico ambas se captan (non van cifradas), pero os datos non se ven na URL. Habilita un espazo dentro da petición para enviar esos datos. · METHOD: Tipo de petición para enviar esos datos. O pon quen fai a páxina. Pode ser de tipo GET ou POST. Sempre se usan GET pero para os formularios úsase o que diga o desenvolvedor. · PUT e DELETE: PUT almacena datos nun servidor e DELETE os borra. Tanto PUT como DELETE non se usan directamente porque non é seguro acceder desta maneira aos datos dun servidor. Sólese poñer unha interface Web polo medio para que se entre mediante autenticación.