Teatro Galego 1950-1976: Autores e Obras

O Teatro Galego entre 1950 e 1976

O Teatro en Galicia entre 1950 e 1965

Na década dos cincuenta aparece en Galicia un teatro que desexa transcender a propia realidade física e social dos autores, para presentar conflitos, situacións e personaxes cunha proxección universal, ofrecendo unha visión escura e conflitiva do mundo e da existencia. Trátase dun teatro máis para ler que para ser representado.

Álvaro Cunqueiro

O seu teatro caracterízase polo clasicismo, inspirándose en Shakespeare. Por exemplo, O incerto señor don Hamlet, príncipe de Dinamarca supón unha reinterpretación do mito clásico a partir dun protagonista condicionado polo destino, cuxa vida xira arredor da vinganza. A obra remata co suicidio do príncipe ao descubrir a súa verdadeira identidade: ser fillo do usurpador Halmar. Destacamos tamén A noite vai coma un río, onde a protagonista agarda polo seu amante, que se atopa na guerra; ao final da obra resulta non existir.

Ricardo Carballo Calero

Profesor da Universidade de Santiago, cultiva todos os xéneros. A súa obra dramática, de carácter experimental, está composta por pezas próximas ao teatro do absurdo ou de orientación psicolóxica e existencial nas que predomina o simbolismo. O máis importante da súa produción neste xénero chegaría na década dos sesenta:

• A sombra de Orfeu
• A farsa das zocas
• A árbore
• Auto do prisioneiro

Xenaro Mariñas del Valle

Precursor do teatro social con obras como A chave na porta e A revolta. A súa extensa obra dramática caracterízase por presentar pezas de carácter simbólico nas que se amosa unha visión tráxica da existencia (A revolta, A obriga, Loucura e morte de peregrino). Pezas como O triángulo ateo conforman a súa produción experimental e vangardista.

Teatro entre 1965 e 1976 (Grupo de Ribadavia)

Nesta etapa nace un teatro que se enfronta ao anterior. Xorden unha serie de compañías independentes, ligadas ao movemento estudantil e ás asociacións galegas, (O Facho, Artello, Antroido, Troula...) que pretenden crear unha dramaturxia moderna. A I Mostra de Teatro de Ribadavia fará deste enclave a plataforma fundamental para os grupos teatrais galegos: Teatro de Cámara Ditea, Teatro Popular Galego, Teatro Circo…

Manuel Lourenzo

Unha das figuras máis grandes e prolíficas (escribiu máis de 60 obras).

• Ciclo mítico: pezas nas que se recrean personaxes míticos do teatro grego: Romaría ás covas do demo, Traxicomedia do vento de Tebas namorado dunha forca ou Electra.
• Ciclo histórico: obras nas que aparecen personaxes históricos (Xoana).
• Ciclo da dramática urxente: composto por pezas de teatro crítico ou experimental (Magnetismo, A estratexia do narco, Veladas indecentes).

Roberto Vidal Bolaño

Dedicado exclusivamente ao teatro, comeza escribindo Laudamuco, señor de ningures, obra en clave esperpéntica que analiza a figura do tirano que se encontra no declive do seu poder. Ledaíñas pola morte do meco emprega as formas parateatrais do Entroido para criticar e loitar contra todos eses poderes que manteñen sometida a Galicia. O drama social Cochos emprega o realismo burlesco para deixar patentes os males da sociedade. Incluímos tamén as obras Días sen gloria e Saxo tenor.

Euloxio Rodríguez Ruibal

Autor de teatro experimental e dramaturgo infantil. Na súa traxectoria distinguimos tres etapas:

• Parábolas nas que utiliza técnicas da linguaxe cinematográfica: Zardigot e O cabodano.
• Obras cómicas: Azos de esguello, sátira sobre a corrupción no poder, e Unha macana de dote.
• Traxedia alegórica: Maremia.